Hangisini seçeceðini bildiðinde, Karar vermek zor. Doðru olmadýðýný, Doðru olanýn hiç olmadýðýný. Cümlenin zýttý, Tek bir kelimeden ibaret, Son ve baþlangýç. O çizginin arkasýnda kalýnca sayarsýn. O tek son, Ýlk baþlangýçýnmýþ aslýnda senin. Çemberinde koþmuþsun, Merkezini kestiremediðin, Ýpin ucunda bittiði. Saða sola yalpalarken, Hep daha fazla yorulmuþsun. Bir sonraki adýmda, Yol, daha hayal vâri. Daha hayal vâri þehir. Daha yoksun senden, Sanki umrundaymýþ gibi. Rüzgarlar soðuk esmemiþ belli ki, Ya da sen hep sýcak kalmýþsýn. Gözlerin o kayýp rengi bulmuþ gibi. Ya da sen onda kaybolmuþsun. Yaðmur taneleri. Karýþmýþ sana, Her yaðdýðýnda. Aðlamamýþsýn. Korkmuþlar senden, Soðuðunda ayazýn, Hiç ýsýnamamýþsýn. Bilmek istememiþsin aslýnda hiç. Bir sokak köpeði sokulmuþ sana, Sen dönüp bakmamýþsýn. Anlamamýþsýn, Gün doðmadan daha, Sabahý aramýþsýn. Geceni özlemiþsin sonra. Sen, Anlamamýþsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NukleeRadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.