Bu vatan benim, benim bu dað, benim bu enkaz; Bu çakýl taþý benimdir, kim der ki, bir iþe yaramaz! Sil ortalýktan bütün kinleri kardeþim, Topla hepsini bana yaz!
Târihimdedir ihtiþâmla dolu güzellik âbideleri... Tapumdur onlar, iþâretler hem göðü, hem yeri. Sanýr mýsýnýz daðýldý denilen bu yiðitleri, Çýkýp da kimse toplayamaz!
Beni dinleyin, uyun dâvetime, gelin! Çýkar, der, atalarýmýz, sesi ancak iki elin! Birlik olsun yeter ki, senin de tek emelin: Yedi düvel bile karþýmýza çýkamaz!
Ben, çaðlarý nakýþ nakýþ ördüm de geldim! Ben, en hârika örgüleri, þâhikalarda dürdüm de geldim! Ben, her çaðdan birer ilmek derdim de geldim; Kimse, benim gibi onu dokuyamaz!
Muþtular verin bana dostlarým, köyden-þehirden: Muþtular getirin mîmârîden, þiirden. Kalksýn ayaða gaazilerle þehitler hep birden; Þahbaz mý birbirinden daha þahbaz!
Öðrenmeli mahlûkatý, ince san’atlarý... Tefekkür etmeli: Güneþi, ayý, yýldýzlarý... Ve ecdât yâdigârý bu topraklarý, Sevmeliyiz, sevmeliyiz canýmýz kadar, en az!
Emellerim var, sýðmaz dünyaya, zamandan geniþ; Ne serzeniþ durdurur beni, ne de bir direniþ! Oðuz, Atilâ, Yavu, Kürþad, Þâmil, Ýlteriþ... Bunlarý sizden baþkasý okuyamaz... Sizden baþkasý anlayamaz!
M.Hâlistin Kukul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halistin Kukul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.