MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YALVARIŞ/MÜNÂCÂT
Halistin Kukul

YALVARIŞ/MÜNÂCÂT


Yaðmur damlalarý düþer de arasýndan
Kara bulutlarýn çisil çisil, parlayan
Okunur adýn âyet âyet her zerrede
Döþer rûh iklîmini rengârenk ve yepyeni.
Dök merhametini gönlüme Rabb’im
Dindir ne olur þer gecelerini.
Ve, kavuþtur ayla güneþi
Haz sabahlarýnýn arzûsuna.
Dalmadan gaflet uykusuna
Ayýlt beni!

Bir siyah zeytin tanesi umutlarýmda
Bir hurmanýn þükrüne yâr olayým.
Her dem, Rabb’im, tâzelenen kâinatýnda
Lütfuna, ihsânýna âyar olayým!

Bu çokluk ummânýnda, kaynaþan yýldýzlarda
Gündoðumlarýnda sahra sahra
Hep ýþýklý vâdilerde hayra
Oluk oluk, nehir nehir akýt beni!

Zamansýz ve mekânsýzlýðýna
Sýðýnak et kalbimi.
Mademki herbir yerde Sen varsýn
Sarsýn, merhametten katmer katmer bulut, beni;
Umut, beni!

Uzak ve yakýn bütün kâinat tiril tiril...
Biter mi arzûlar istemekle; elde deðil!
Bellidir kalbe her dokunuþlarý
Ha baþ ucunda cümle âlemin ebabil kuþlarý
Ha tükenmiþlikte tahayyülüm
Secdede ömrüm
Ýki büklüm!

Tevhîde giden yollarda ýþýldaklar
Alnýmý dayasam, dayanmaz!
Nasýl kaynarsa su, iþte öyle kaynarým.
Çepeçevre sarar etrafý kývýlcýmlarým.
Senden gelen ne varsa Rabb’im
Elbette kabûlüm!

Ben, boþluklarý bilemem.
Sonsuzluklarda yüzemez ki, aklým!
Nasýl yalpalarsa bir kýrýk kanatlý kuþ
Yokuþlarda öyle yalpalarým!
Kimseli-kimsesiz yalnýzlýklarda
Hep, Seni sayýklarým
Rabb’im
Hep, Seni sayýklarým!

Bilseler, anlasalar, duysalar: Duyduðumu, gördüðümü...
Çýkarýp fýrlatsalar bu yüreði...Sâhipsiz!
Bir çile yumaðý olmuþ beynim baþsýz-dipsiz!
Rabb’im, gönlüm çeliþkiler kördüðümü!

Biliyorum, nihâyet sönüp gidecek bir mumum.
Sabrýn berraklýðýnda acý sular içmek zor.
Sanki göðsüm üstünde binlerce meteor
Onlarý taþýmaya mahkûmum!

Günah ve tövbe sýrlarýný çözmek ilmek ilmek;
Kir... Ve yunak! Binlerce havuz önümde.
Urganlarla sarýnmýþlýktan çözülmek
Sensiz olmuyor Rabb’im, Sensiz olmuyor
Bütün olmazlarýn karþýsýna dikilmek.
Olmazlarýn pas’ý kindir
Ne olur Rabb’im kine darýlt beni!

Harabe gönlüm, süslü konaklarda gezsin isterim.
Yýkýntý ve süslü konaklar nasýl bulunur yanyana!
Ellerimi boþlukta gezdirdim yýllar yýlý,
Gönlümü astým sonsuz zamana!

Hýçkýrýk mý desem, aðlayýþ mý, hezeyân mý?
Bir göðüs daralmasý, binbir baþdönmesi mi?
Alevler sarmýþcasýna dört tarafýmý
Kimselere duyuramýyorum sesimi
Ne olur Rabb’im, söndür beni!

Bütün yöneliþler ve yöneliþlerim Sanadýr.
Dinmeyen bir hasretin çektirdiði sýzý var bende.
Sular taþtýðýnda, þimþekler çaktýðýnda,
Kavurduðunda civarý bir ateþ
Ve müthiþ bir kasýrga estiðinde,
Dönüþü gibi tomurcuklarýn ýþýða,
Bahar yaðmurlarýnýn buðu buðu yükseliþi gibi
Ve, hep bebek aðlayýþlarýnda aradýðým
O müthiþ sýrrýnla her dem tâzelenen
O gürül gürül gülücüklerle
Merhametli Rabb’im ne olur
Güldür beni!

Ak zambaklar, güller, ýtýrlar, karanfiller...
Ýstemem, istemem hiçbirini; haz isterim!
O yollar, Rabb’im asýl deðiller
Ne olur, asýla döndür beni!

Sâdece Seni anayým önümde seccâde.
Kâh bir kilim, bir çimen, kâh bir ova uzayýp giden.
Dokunmasýn yýlana, çýyana, akrebe...
Ne rûhum, ne de bu beden.
Gökten yere, yerden göðe her þey Sana âmâde
Ve, hep umutlu mutluluklara gebe.
Bir duvak arzûsuyla ak kefene sardýrt beni!

Vargücümle koþtuðum yollarda durak yok.
Vargücümle koþtuðum yollarda durmak yok.
Alabildiðine mesafeler, olabildiðince menzil;
Yok; yok!

Sessizlik duyarlýðýnda en kývamlý kýmýldanýþ.
Sevgi-korku âhengini yaþamalý rûh.
Sanki kopup geliyor peþimden muzdarip bir gürûh!
Ve, yýlmak bilmez bir irâdeyle mahçup uyanýþ.
Hep, Sanadýr Rabb’im, hep Sanadýr
Sanadýr yalvarýþ!

Bengisudur ezberimde yaratýlýþ maksadým.
Neyim var ki tutunacak Senden baþka?
Nasýlsa, öyle kul eyle beni, fýtratým.
Ateþin, suyla iyi bilirim söndüðünü
Fânî hayatýn buldur bana hakikî göðünü
Yetmiyor tâkatim!

Halka halkadýr zaman dönemeçlerinde
Amentü’nün berrak ümitli þafaklarý.
Ve, kul hürlüðünün þanlý bayraklarý,
Altýn göðün aydýnlýðýnda;
Kaç bin mislidir mükâfatta merhametin...
Kaç bin misidir duâlý dudaklarda rahmetin...
Bir kuþun ötüþünde, bir karýncanýn yürüyüþünde
Doðuþunda güneþin...Ve, her zerreyi yaradýþýnda
Suda balýðý yüzdürüþünde, havada uçuruþunda kuþu
Ve, herbir oluþu
" Ol ! " deyip oldurmaktaki hikmetin!

Zaman haritalarý hep zikrinle donanmýþ
Kelimede, rakamda saklý sonsuz varlýðýn.
Hesabý, idrâkleri çatlatan sýr âlemi;
Sýrrý, hesaba sýðmayan idrâk
Ve, ey Hakikî Mutlak:
Hep þükründe kalmayý lütfeyle
E mi !

En güzel yarattýðýn insan
Bir damla sudur.
Kupkuru bir tohumun
Filizlenmek: Muþtusudur!
Türlü türlü çiçeðin, türlü türlü kokusu Sendedir.
Ne olur Rabb’im baðlama basiretimi!

Bu ayrý renkler, bu ayrý lisânlar hep rýzândandýr.
Ýnsan olmak dulgusu fikirlerin en güzeli!
Ve; renksiz, kokusuz ve korkusuz sevmek insanlarý:
Duygularýn en mükemmeli.
Rabb’im, biliyorsun elbet niyetimi!

Sýmsýcak, kupkuru bir çölde
Ýçimde hep o sýr.
Aþk: Durulanmaktýr þükür ocaðýnda.
Dost sýðýnaðýdýr, îmân azýðýdýr, sabýr!

Bu sabýrla ektiðin tefekkür tarlasýný
Ve, tevekküllerin en hasýný
Sun ki, gönüller þenlensin birer birer
Adýný zikreden herbir eser
Yaþasýn kendi nefsinde asýlýn dehâsýný!

Her sabah gün ýþýðý sükûnet alevimdir.
Hicran da olsa burda, elbette, evimdir.
Belirdikçe þuûrumda mýrýldanýþlar
Sevmek, sevilmekle müsâvîdir.

Dünyâ bir fânûs, ulaþmak zor güneþe.
Daðlarý çýkmak, bulutlarý aþmak zor.
Bu kalb kýpýr kýpýr, yerinde hiç durmuyor.
Al, ey cümle kalblerin hekimi
Sükûnet ülkesinde sükûnete kavuþtur
Güneþe eþ olmak isteyen bu kalbimi.
Çünkü, Sensin bütün âlemlerin hâkimi!

Sanki bir mýzrak acýsý var içimde yýldýrým düþmesi.
Bütün uyanýþlar bir dehþet tablosu gibi karþýmda.
Bilemem umutlar niçin boyun bükerler zulme.
Demeliyim, biliyorum, herkese ve kendime:
Asla!
Asla ve asla üzülme!
Hangi yük olursa olsun elbette çekerim!
Çünkü: Sensin Rahîm!
Çünkü: Sensin Kerîm!


M.Hâlistin KUKUL



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.