Yaðmur damlalarý düþer de arasýndan Kara bulutlarýn çisil çisil, parlayan Okunur adýn âyet âyet her zerrede Döþer rûh iklîmini rengârenk ve yepyeni. Dök merhametini gönlüme Rabb’im Dindir ne olur þer gecelerini. Ve, kavuþtur ayla güneþi Haz sabahlarýnýn arzûsuna. Dalmadan gaflet uykusuna Ayýlt beni!
Bir siyah zeytin tanesi umutlarýmda Bir hurmanýn þükrüne yâr olayým. Her dem, Rabb’im, tâzelenen kâinatýnda Lütfuna, ihsânýna âyar olayým!
Bu çokluk ummânýnda, kaynaþan yýldýzlarda Gündoðumlarýnda sahra sahra Hep ýþýklý vâdilerde hayra Oluk oluk, nehir nehir akýt beni!
Zamansýz ve mekânsýzlýðýna Sýðýnak et kalbimi. Mademki herbir yerde Sen varsýn Sarsýn, merhametten katmer katmer bulut, beni; Umut, beni!
Uzak ve yakýn bütün kâinat tiril tiril... Biter mi arzûlar istemekle; elde deðil! Bellidir kalbe her dokunuþlarý Ha baþ ucunda cümle âlemin ebabil kuþlarý Ha tükenmiþlikte tahayyülüm Secdede ömrüm Ýki büklüm!
Tevhîde giden yollarda ýþýldaklar Alnýmý dayasam, dayanmaz! Nasýl kaynarsa su, iþte öyle kaynarým. Çepeçevre sarar etrafý kývýlcýmlarým. Senden gelen ne varsa Rabb’im Elbette kabûlüm!
Ben, boþluklarý bilemem. Sonsuzluklarda yüzemez ki, aklým! Nasýl yalpalarsa bir kýrýk kanatlý kuþ Yokuþlarda öyle yalpalarým! Kimseli-kimsesiz yalnýzlýklarda Hep, Seni sayýklarým Rabb’im Hep, Seni sayýklarým!
Bilseler, anlasalar, duysalar: Duyduðumu, gördüðümü... Çýkarýp fýrlatsalar bu yüreði...Sâhipsiz! Bir çile yumaðý olmuþ beynim baþsýz-dipsiz! Rabb’im, gönlüm çeliþkiler kördüðümü!
Biliyorum, nihâyet sönüp gidecek bir mumum. Sabrýn berraklýðýnda acý sular içmek zor. Sanki göðsüm üstünde binlerce meteor Onlarý taþýmaya mahkûmum!
Günah ve tövbe sýrlarýný çözmek ilmek ilmek; Kir... Ve yunak! Binlerce havuz önümde. Urganlarla sarýnmýþlýktan çözülmek Sensiz olmuyor Rabb’im, Sensiz olmuyor Bütün olmazlarýn karþýsýna dikilmek. Olmazlarýn pas’ý kindir Ne olur Rabb’im kine darýlt beni!
Hýçkýrýk mý desem, aðlayýþ mý, hezeyân mý? Bir göðüs daralmasý, binbir baþdönmesi mi? Alevler sarmýþcasýna dört tarafýmý Kimselere duyuramýyorum sesimi Ne olur Rabb’im, söndür beni!
Bütün yöneliþler ve yöneliþlerim Sanadýr. Dinmeyen bir hasretin çektirdiði sýzý var bende. Sular taþtýðýnda, þimþekler çaktýðýnda, Kavurduðunda civarý bir ateþ Ve müthiþ bir kasýrga estiðinde, Dönüþü gibi tomurcuklarýn ýþýða, Bahar yaðmurlarýnýn buðu buðu yükseliþi gibi Ve, hep bebek aðlayýþlarýnda aradýðým O müthiþ sýrrýnla her dem tâzelenen O gürül gürül gülücüklerle Merhametli Rabb’im ne olur Güldür beni!
Ak zambaklar, güller, ýtýrlar, karanfiller... Ýstemem, istemem hiçbirini; haz isterim! O yollar, Rabb’im asýl deðiller Ne olur, asýla döndür beni!
Sâdece Seni anayým önümde seccâde. Kâh bir kilim, bir çimen, kâh bir ova uzayýp giden. Dokunmasýn yýlana, çýyana, akrebe... Ne rûhum, ne de bu beden. Gökten yere, yerden göðe her þey Sana âmâde Ve, hep umutlu mutluluklara gebe. Bir duvak arzûsuyla ak kefene sardýrt beni!
Sessizlik duyarlýðýnda en kývamlý kýmýldanýþ. Sevgi-korku âhengini yaþamalý rûh. Sanki kopup geliyor peþimden muzdarip bir gürûh! Ve, yýlmak bilmez bir irâdeyle mahçup uyanýþ. Hep, Sanadýr Rabb’im, hep Sanadýr Sanadýr yalvarýþ!
Bengisudur ezberimde yaratýlýþ maksadým. Neyim var ki tutunacak Senden baþka? Nasýlsa, öyle kul eyle beni, fýtratým. Ateþin, suyla iyi bilirim söndüðünü Fânî hayatýn buldur bana hakikî göðünü Yetmiyor tâkatim!
Halka halkadýr zaman dönemeçlerinde Amentü’nün berrak ümitli þafaklarý. Ve, kul hürlüðünün þanlý bayraklarý, Altýn göðün aydýnlýðýnda; Kaç bin mislidir mükâfatta merhametin... Kaç bin misidir duâlý dudaklarda rahmetin... Bir kuþun ötüþünde, bir karýncanýn yürüyüþünde Doðuþunda güneþin...Ve, her zerreyi yaradýþýnda Suda balýðý yüzdürüþünde, havada uçuruþunda kuþu Ve, herbir oluþu " Ol ! " deyip oldurmaktaki hikmetin!
Zaman haritalarý hep zikrinle donanmýþ Kelimede, rakamda saklý sonsuz varlýðýn. Hesabý, idrâkleri çatlatan sýr âlemi; Sýrrý, hesaba sýðmayan idrâk Ve, ey Hakikî Mutlak: Hep þükründe kalmayý lütfeyle E mi !
En güzel yarattýðýn insan Bir damla sudur. Kupkuru bir tohumun Filizlenmek: Muþtusudur! Türlü türlü çiçeðin, türlü türlü kokusu Sendedir. Ne olur Rabb’im baðlama basiretimi!
Bu ayrý renkler, bu ayrý lisânlar hep rýzândandýr. Ýnsan olmak dulgusu fikirlerin en güzeli! Ve; renksiz, kokusuz ve korkusuz sevmek insanlarý: Duygularýn en mükemmeli. Rabb’im, biliyorsun elbet niyetimi!
Sýmsýcak, kupkuru bir çölde Ýçimde hep o sýr. Aþk: Durulanmaktýr þükür ocaðýnda. Dost sýðýnaðýdýr, îmân azýðýdýr, sabýr!
Bu sabýrla ektiðin tefekkür tarlasýný Ve, tevekküllerin en hasýný Sun ki, gönüller þenlensin birer birer Adýný zikreden herbir eser Yaþasýn kendi nefsinde asýlýn dehâsýný!
Her sabah gün ýþýðý sükûnet alevimdir. Hicran da olsa burda, elbette, evimdir. Belirdikçe þuûrumda mýrýldanýþlar Sevmek, sevilmekle müsâvîdir.
Dünyâ bir fânûs, ulaþmak zor güneþe. Daðlarý çýkmak, bulutlarý aþmak zor. Bu kalb kýpýr kýpýr, yerinde hiç durmuyor. Al, ey cümle kalblerin hekimi Sükûnet ülkesinde sükûnete kavuþtur Güneþe eþ olmak isteyen bu kalbimi. Çünkü, Sensin bütün âlemlerin hâkimi!
Sanki bir mýzrak acýsý var içimde yýldýrým düþmesi. Bütün uyanýþlar bir dehþet tablosu gibi karþýmda. Bilemem umutlar niçin boyun bükerler zulme. Demeliyim, biliyorum, herkese ve kendime: Asla! Asla ve asla üzülme! Hangi yük olursa olsun elbette çekerim! Çünkü: Sensin Rahîm! Çünkü: Sensin Kerîm!
M.Hâlistin KUKUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halistin Kukul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.