SORULAR.

Ulan insanýz hepimiz , hepimiz istemiþizdir silmeyi.
Birilerini , biþeyleri , belkide herþeyi..
Hepimiz düþünmüþüzdür silmeyi.
Yada silmek isteyipte silemediklerimizi.
Yada ne biliyim ölmeyi.
Sahi siz düþünmediniz mi benim gibi ?
Nasýl bir Hayattýr bu ?
Nasýl insanlarý var bu Hayat’ýn ?
Hayat mý kötü biri , yoksa tüm olup biten biz Ýnsanlarda mý ?
Ahh þu sorular , çocukken baþlamýþtý dimi ?
Ozaman tabi böyle deðildi.
Kulaðýmda böyle çocuk gibi ;
’’Anne bu ne?’’ - ’’Baba bunun adý ne?’’
’’Abla baksana bu ne iþe yarýyo?’’ cümlelerim.
Þimdi soramýyorum tabi.
Güya hoþ , kendim bulabilicekmiþim gibi.
Aslýnda gerçek olan þu ki ;
Bütün sorular kafamýzýn içinde , hepsini biriktiriyoruz.
Zamaný geldiðinde bir bir ortaya döküyoruz.
Üzüldüðümüz nokta ise , cevaplarý bulamýyoruz.
Ama inadýna inadýna çocuk aklý gibi ýsrarla soruyoruz.
Ben bulamýyorum , sen bulamýyosun.
Pardon ama bakar mýsýnýz ?
SÝZE BÝÞEY SORUCAKTIM.

- SORULARIMIN CEVABINI BULUR MUSUNUZ ?
Sosyal Medyada Paylaşın: