Düþün gece olmuþ ve hala uykun yok, Masanýn baþýnda þursuzca oturuyorsun. Ve o aklýna geliyor, Hiç gerek yokken. Sol yanýn hafiften sýkýþýyor, Kaburgalarýnýn arasýnda. Acýyý beyninde tadýyorsun, Gözlerini kapatýp, Geçmiþe kýsa bir ziyaret yapýyorsun. Ellerin uyuþuyor, Dudaðýn kuruyor, Ve bir bardak sudan medet umuyorsun. Bedenin elektrik yüklenmiþ vakum gibi, tir-tir titriyor. Yani kýsacasý acý çekiyorsun. Aþk pil çkilmiþ bomba gibi, Patlayana kadar birþey farketmessin. Daha sonra! Kulaklarýn saðýr olur, Gözlerin tutulur, Saðýndan ezan okunur, Uçsuz bucaksýz diyarlara, Yavaþ yavaþ yol alýrsýn. Daha sonra !? Sonrasý artýk yok......
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.