Zaten yoktun ki...

Zaten yoktun ki...
Ben tamamladým miladýmý,
Dünyada ki hayatýmý,
Neden aþkýna taktým ki kafayý bu kadar,
Geçmiþ olmamýþ gibi yaparak,
Kendimi mi kandýracaktým...
Geç karþýlaþtýk diye bu hayatta, hayatamý kýzacaktým.

Ne alaka, ne maydanoz...
Bencillik mutsuz eder insaný be þaþkoloz...
Hatýrla taaaa bilmem kaç senesi,
Kaç kere sevdin, sevildin de anlayamadýn...
Þimdi bula bula O na mý dadandý tüm duygularýn...

Kimseye yüklenme, ne hayata, ne kadere...
Zayýflýðýn, fakirliðin, sen busun, bu senin kimliðin...
Kendini böyle kabul et, seveceksen böyle sev...
Sevmeyeni de anla, býrak herkes kendi yoluna...
Ölümden öte köy var da biz mi bilmiyoruz,
Kapat perdeleri, sonlandýr bu sahneyi...

Zaten yoktun ki...
Bilmem kaç senesi,
Evlenseydik biz onunla, karþýlaþmazdýk bile seninle...
Tanýmazdým, arzulamaz, kaynamazdým kendi kaným da...
Ýþte bu yüzden sen yoksun aslýnda...
Varlýðýn yoksa, yokluðun olsun yanýmda...
Ýyi ki geç karþýlaþtýk seninle,
Ateþin ulaþýyor da kanýmýn her zerresine,
Yakýyor ancak kül etmiyor...
Hayat öðretti ya bana...
Geçmiþten idmanlýyým acýnýn her türlüsüne...

Sosyal Medyada Paylaşın: