BAŞEĞMEYEN!..

Sen ki yürek harbinde yenilmeyen tazesin;
Sen ki vefa denilen hislerden azadesin…
Kimliksiz hayalimi kaçak diye tanýtan;
Neþ’emde sade asker hüznümde baþkomutan…

Yüklen garip bahtýma yüklen ki yüzün gülsün;
Attýðýn her kahkaha kahrýmý bine bölsün…
Ýþitsin güldüðünü sabrýmdaki her yara;
Çalsýn þöyle derinden teli eksik tambura…

Uðramasýn semtime sakýn ayak seslerin;
Hakkýný veremezsin aldýðým nefeslerin…
Kaldýrýmlar üstünde kaybolurken izlerin;
Kulaðýmda hep o ses…Bitti diyen sözlerin…

Nasýl biter bin anda diyerek üzülmedim;
Diz çöktüm hasretine yine de ezilmedim…
Varsýn seni saklasýn gafletin sokaklarý;
Ýz býraksýn alnýnda ihanet dudaklarý…

Aynanýn gözlerinde hayal – meyal gördüðüm;
Çözülmeye muktedir dilimdeki kördüðüm…
Konuþturma istersen aðýr çeker son lafým;
Ki bu aþkýn sonunda baþ eðmeyen tarafým…

Ali ALTINLI – 05/06/2013
Saat: 19:40

Sosyal Medyada Paylaşın: