...
nedir ki sizin için zavallý Rapunzel
uzattým gök kubbeden saçlarýmý býraktým ellerinize
siz hayata asýlýr gibi asýlýn
ben þiirlere
lunaparktayýz þimdi
ellerimizde yýldýzlardan birer halka
geçmiþiz oyuncaklardan vakit, daraðacýnda sarkaç
siz umarsýzlýða savuruyorsunuz
ben resminize
yaþadýklarým geçiyor sýrasýyla bir korku tünelinden
...büyülü bir göle masal üflüyoruz
ve siyah göç kuþlarýnýn kanat çýrpýþlarý geçiyor aramýzdan
...kaskatý kesiliyor gülüþmelerimiz
gümüþ birer þövalye gibi kalbimizi koruyoruz
ayný hayalde boðulmaktan
gözleriniz þeker kavanozumdu
umutlarým eðreti tahta merdiven
uzun boylu bir çocuk olsam da
cüretimi aþamayacak kadar kýsaydý kelimelerim
bu yüzden afili bir þiirim olmadý hiç
avuçlarým kirli sakalýnýzdan öteye týrmanamadý
hem zaten
kalbinizin trabzanlarý akýþkan ve kaygandý
her dizüstü düþüþümde
sarý parkelere anlamsýz mýsralar kusuyordum
annemden önce kýzýyordum kendime
þimdi öðrendim
yýldýzlarýn nasýl kaydýðýný ansýzýn
bir merdivenden yuvarlanýr gibi
ve elleri nasýl yanar küçük bir kýzýn
göðün dudaðýna bastýrýnca
varsayalým
falanca bir gece adýydý sizi sevmem
ne önemi var ki
henüz saðlam prensipleriniz var
ve hala diliniz
bahanelerinize tav
sanki bilmiyormuþuz gibi
bir þiirin son paragrafýnda parmaklarým tarafýndan
zorla birbirimizden çekileceðimizi
dudaklarýnda kelepçeler
içinde olduðum(uz) bütün düþ karelerinin
yamaladýðým bulutlarýn dikiþleri sökük artýk
mavi gökyüzüm kýrýk, çisil çisil düþkýran
biliyor musunuz bayým
"içine çekilir bir þiir ölmeden..."
de_soulmate