Sonunda dayanamayýp o da aðladý Ruhumun fahiþe yerine… Geceyi kandýramadým, Bilinci kapalýydý kentin
Konuþmuyordum, daðýnýktý saçlarýn Dilin kadýnlýðýmýn ince kenarýný deliyor Aldýrýþ etmiyorum artýk Sandýðýma kilitledim bütün bulutlarý…
Ellerim korkak kalbinin üzerinde Dokunsam ruhuna, Sabýka kaydý isterler! Tükürüðümü yalýyorsun hýçkýrarak Zevklerini erteleyen cinayet saatleri geçiriyorsun! Nefesimi son defa hisset, Zeytinyaðý kokuyorum deðil mi?
Suyuma bir kuðu bahçesi düþüyor, Bütün sýcaklýðýyla… Bu zor akþamlarýn senfonisi çalýyor ötelerden. Duyamaz kulaklarýn paslý, hadi aþk ver bana…
Biz bataklýk çamurunda iki yaratýðýz seninle Birbirine yapýþan iki solucan Sen gidince öbür yarýnda gidiyor Çamurun ortasýnda filizleniyor kanatlarým Hadi Tohumlarýný ver bana
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jiyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.