NEYLEYİM
Ahiri çileyi aþka, düþtü gönül ben neyleyim
Elvan elvan baþka baþka, açtý gönül ben neyleyim
Sabýr sebat baþ edemem, daðýldý sürüm güdemem
Yoruldum daha gidemem, þaþtý gönül ben neyleyim.
Ne söyler ki, dertte kalan, gönül gülüm oldu talan
Geçirdi boynuma kolan, çekti gönül ben neyleyim.
Bir meltem gibi serinden, hem gizli hem de derinden
Deldi geçti yüreðimden, çizdi gönül ben neyleyim.
Zül üstüne zül ekledi, çileyi kaça katladý
Çekilmez yükü sýrtladý, göçtü gönül ben neyleyim.
Açmaz oldu gülün ýþký, viran oldu gönül köþkü
Bi-vefa þarabý aþký, içti gönül ben neyleyim.
Eðil havalanma eðil, bu ömür ömürsüz deðil
Devran dünkü devran deðil, geçti gönül ben neyleyim.
Baycan özüme diyemem, gönül; gönlünce gidemem
Halým yok seni güdemem, uçtu gönül ben neyleyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.