Ýsteyince , güzeline adarmýþ kendini sevilen... Tutmadan elini , göz ucuyla süzmek... Hasret dolu kucaklaþma yerine... Yanan yüreðine har edip öyle yanmakmýþ...
Þimdi susmak yetseydi bize... göðüs kafesimde nefes alan gözlerine... Bir buçuk adým kala duran kalbime söz geçirmek zordu...
Söz dinletemedim kalemime... Yine seni yazdý... Ömrüm ol diye diye geldiðim kapýnda... Sustum ! Diz çöktü saklý düþlerim... Ellerimde kaldý seviþlerim...
Yutkundum , yine de mutluydum...
Yunus Özkan
31.05.2013 - 01:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.