uzak çok uzak
Kendi içinden bile uzak adam.
Sigarasýný her yakýþýnda
uzaklardaki kadýnýn
üzgün dudaklardan çýkan "içmesen olmaz mý ?"
sesi kulaklarýnda.
Gitti
yaktý.
Bitti
yine yaktý yine yine.
Uzak ölümden uzak kahretsin adam.
Ondan uzak
sevdasýndan prangalý kalbi baþka aþklara.
Neleri yaktý uðruna adam
neleri ardýna aldý Kadýn için.
Hücresinde çektiði azabý düþündü
dumanýna baktý son sigarasýnýn.
Birazdan kapý açýlacak
Elinde kadýnýna verdiði kalple rahip içeriye girecek.
Son dileðini soracak.
Ne diyebilirdi
Ne
kadýnýný dilemekten baþka.
Dualarýný unuttu adam
rüyalarýný gömdü duvarlara.
Ruhunu attý penceresinden.
"Þimdi hazýrým " dedi.
Saçlarýndan örülü daraðacýna geldi adam.
Kadýn/ý kokuyordu her ilmeði.
Boynunu uzatýrken ilmiðe
annesinin kollarýný gördü.
Yeniden doðacaktý bu idamýn ardýndan.
Uzak çok uzaktý
uzaktý Adam artýk kadýnýna..
Kendinden bile uzaktý öldürdüðü kendine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.