Yazdým bir iki kelime.. Senle oluyormuþ gibi oldu. Mahsuscuktan doldu! Okuyayým derken silindi. Aldattý beni... Sayfalar dolmadý. Özlediðim gülmeyi senle yaþamak istedim. Sana güldüm, yazdým ,özlemine çizdim. Sensiz olmadý. Hasretini andým.Yine aðladým. Açýk alýn, geniþ yüz, bal köpüðü göz. Koca burun, elmacýk kemiklerinde pembelikle Resmini çizdim. Ýyi ressam deðilim tualimden düþtün. Renkleri tuturamadým. Fýrçadaki gölgede seni gördüm. Gördüðümü sandým. Yine sen olmadýn. Beni unuttuðun yerden sana gelmeyi denedim. Battýðýn yerden güneþin doðuþunu bekledim. Son u yazdým, Son a noktayý koydum,sozsuzluða yolcu olmak istedim. Yine sensiz olmadý. Dolmadý yüreðim .. Yine sensiz... Saatler geçti,tan aðardý. Hiçbir þey yazamadým; olmadý sensiz! 16-
Sosyal Medyada Paylaşın:
A_Esra Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.