hüzün çiçekleri ektim gönül bahçeme
bir gün gelir koklarsýn diye
sevgimle besledim her birini
her baktýðýmda hatýrlatýyor bana seni
sordunmu hiç kendine
gül dikensiz neden olmaz diye
batar ya dikeni kanatýr parmaðýný
sevginde yüreðimde kanar da kanar
dokunma yarama
býrak kanasýn
biz deðilmiydik aþk emek ister diyen
emek de var yürek de
ama söyle sevgili sen nerdesin nerde
soldurma güllerimin yapraklarýný
acýtmasýn dikeni parmaklarýný
hüzün deðil mutluluk versin
anla artýk sevdiðim sensin
hangi çiçekti teninin kokusu
unutturma sinsin benliðine
dolsun ruhuma
yokluðunda yanýmda gibi
çekme ellerini basma tuz yarama
aþýðým delice sana anlasana
her ne varsa býrak geride kalsýn
aldýðým her nefeste sen varsýn
isterse azrail canýmý alsýn
yeterki bu yürek hep seni ansýn...
Refik
30.05.2013
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.