Hep Hüzün Takılıyor Ağıma

Bazen çaya yazdýðým þiirsin
Bazen piþmanlýðým
En çok ellerini özlüyorum
Gücenmesin gözlerin
Alýp gidiyorsun hayallerimi
Salkým saçak üþüyor bulutlar
Katre katre düþüyorsun yeniden gönlüme
Çok uzaklarda çocukluðumdaki þarkýlar
Gençliðim hayal meyal

Somutlaþýr güz günü telaþý aðaçlarda
Ýçimde yalnýzlýðým gibi uçuþur yapraklar
Bu hengamede seni düþünürüm
Önce avuçlarým tutuþur
Sonra yüreðim

Çaya yazdýðým þiirler de
Benim gibi yalnýzlaþýr çoðu kez
Demliðin derunu kan
Türküler yarým þiirler öksüz
Ölüm kadar yakýn Çin kadar uzaksýn
Ölüm aðlar ayrýlýða
Ayrýlýk týnmaz
Sensiz ellerim ýsýnmaz yüreðim de
Sinemde kutup aðrýsý zaman

Susuyorum

Harfler sýrrýmý biliyor nice zamandýr
Kelimeler suskunluðun panzehiri
Her mýsraýn sonu sükut
Güz güneþinin saçlarý üþüyen sarý
Kuþlar alýp götürdüler ilkbaharý deniz aþýrý
Sonbahara demir attým artýk
Hazanýn hezeyanlarý doluyor bardaðýma
Çayýmýn tadýný alamýyorum
Hep hüzün takýlýyor aðýma.
Ankara, 29.05.2013 Ý.K














Sosyal Medyada Paylaşın: