"Kara trenin isine boðuldu yolculuk, oysa mavi bir yolculuk düþlemiþti yolculuða çýkarken"
Kocaman sessizlik Yalnýzlýk treninin garip yolcusunu sonsuzluða taþýrken Katarlarýn nefes alýþlarý bozuyordu sessizliði Sonra cýlýz bir ýslýða baþladý adam Trenin sesine tempo tutarcasýna Yol boyunca yan yana sýralanan daðlar Gözlerinden bir bulut gibi geçiyordu...
Tutsak bir mülteciydi yüreði Kaç istasyon geçmiþti Kaç kere durup kalkmýþtý tren Kaç kez duymuþtu kampananýn sesini Deðiþen her kondöktör ayrý ayrý bilet sordu adama Ýnemedi bir türlü, ne de dindi yüreði Nereye aitti bilmiyordu...
Ta ki kýrmýzý baþlýklý kýz trene bininceye kadar Gözleri gülümsedi adamýn kýzý görünce Bir þey söylemek istedi söyleyemedi Çocukluðundan geçiyordu tren El sallamak istedi, sallayamadý Yasemen kokularý aldý Oysa is kokuyordu...
Sayýsýz düþler kurdu "an" içinde Farkýnda olmadan anne diye inledi Bu kez "Kýrmýzý baþlýklý kýz" gülümsedi Utandý, dýþarý baktý Raylar cennete giden yol gibi göründü gözüne Kýza doðru döndü Gülmek isteyen suratý aðlamaklý...
Tren gelincik tarlalarýndan geçerken O bir tomurcuk gül düþledi Kalbinde bir þölen baþlamýþtý sanki Bir tomurcuk gül, ah bir tomurcuk gül dedi içinden Boþ elini kýza uzattý Kýz teþekkür etti Gülü aldý ve gitti...
Ýnþallah kurtlar yemez kurtulur diye dua etti adam Bir kere daha uzattý biletini Gözleri uykulu kondöktöre Ýçindeki varoluþ sancýsý yüzüne vurdu bir kere daha Yorgun gözlerini kapattý Yine ayný trajedi kapladý içini Yeni bir þiirin içine gömüldü...
Hava karardý Yalnýzlýkla, gece kör ebe oynuyorlardý Gündüz yakan güneþ Zemheriye dönüþtü geceyle Mil çekildi aðlayan gözlerine Titreyen dudaklarý Karýþtý nefesine...
Mýsralar döküldü bir bir Akýverdi geçmiþe doðru Devrimci kimliðini yazmak istedi Sayfalar yetmedi "Kendine dikkat et olaylara karýþma" diyen babasýný hatýrladý Bir süre dondu, yazamadý Annesinin sesiyle irkildi, yeniden yazmaya baþladý...
Sonra sevdiði tek kadýna yazmak istedi Önce yutkundu, dayanamadý mülteci yüreði Vaz geçilmiþliðini hatýrladý Ve aðladý Küllerden sözcükler üretmeye çalýþtý Yeni kývýlcýmlar türedi Aðyar diye ünledi...
Cümleler yetersizdi Yýlmýþtý düþleri Bir fýsýltýyla geçen ömrünü düþündü Bir kez daha sarýldý kaleme Yorgun harfler kendiliðinden yerlerini buluyordu Feveranlara týkadý kulaklarýný Gecenin koynuna sýðýndý...
At baþý buluþtu dizeler bir biriyle Devrim Özgürlük Katliam Anne Baba Ve sevgiliye...
"Bir kez daha yasaklanmýþ duygularýný içine gömdü Kýrdý kalemi..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.