Kucaðýndayken, dünyaya kafa tuttuðum. Her anne dediðimde sanki kýzacakmýþ diye küstüðüm. Ardýndan boynuna kelepçelendiðim, en tatlý düþüm. Hep affeden, evet gecikmeden affeden annem annelerimiz..
BÝR ÝNSANI SADECE ANNE VE BABALARI AFFEDERMÝÞ, BÜTÜN ANNELERÝN ANISINA..
AYLA YALÇIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhasret Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.