Yâ Hû! dedim ben kendime..
“Ne durursun tembel tembel?
Çýk da biraz dolaþ þöyle;
Nedir seyahate engel?”
Aldým baþým vurdum yola
Selâm verdim saða sola
Gâh varlýklý gâh yoksula
Sohbet ile taktým çengel.
Arabam dað tepe aþtý
Bazen kaydý bazen þaþtý
Menziline hep ulaþtý
Duacýlar dedi dön, gel!
Dost meclisi þadlýk yeri
Dostluk öne, yadlýk geri.
Ne mi çizen bu çemberi?
Merhabayla dönen pergel.
Helâlleþip evden çýktým
Gemileri sanman yaktým
Döndüm döndüm geri baktým
Evlât, ayal diyor gör, gel!
Dolaþtým ben birkaç ili
Þarj eyledim dostluk pili
Çaldýðým her kapý zili
Ardýnda ses; der, buyur, gel!
Seyahatim en nihayet
Huzur ile bitti gayet
Muhacir sað, dost selâmet.
Hâzýrûna tez duyur, gel!
muhacir bozkurt
Mustafa KÜTÜKCÜ
20.08.1999 – DENÝZLÝ.