Yavrusunu emziren ana olur İstanbul

Yumruk yumruða giren gecelerin ardýndan
Günaydýn diye bilmeyi ne çok isterdim
Ah be kadýným kýnalý kuzum cennetim
Erozyona uðruyor gözlerim

Art niyetli gözyaþlarým kayýyor kirpik uçlarýma
Caný sýkýlmýþ umutlarým birer beton yýðýný
Konuþtuðum ana dilimin bile alfabenin katiliymiþ
Deli Fýrat gibi dudaðým nefesimi daðlýyor

Nede olsa körpeydi kelimeler
Asi görüntüsüyle aþka yasaklý azgýn bir deniz gibi
Sýyrýlýr yumruklarý dalgalarýn yamacýndan
Yavrusunu emziren ana olur Ýstanbul

Sancýlarý Ýstanbul kokan kadýným
O Lale Devrinden kalma aþklar yok mu
Ayak basýlmamýþ coðrafya gibi
Teðet geçti kalbimden bir vapur eþliðinde


Yüz çevirse de gözleri baðlý bakýþlarýyla
Arzuladýðý aþka yasaklýdýr Üsküdar,da
Dokundukça düðümleniyor boðazýnda
Kýz kulesinde kalmýþ öteki yaným
Hoþçakal kadýným hoþçakal cennetim hoþçakal Ýstanbul

Remziye Çelik
24.05.2013 Cuma



Sosyal Medyada Paylaşın: