Yalnýzým yapayalnýz, Aydýnlanmayacak bir gecenin zifiri karanlýðýnda, Yalnýzým bugün ölmek geliyor içimden, Aðlýyorum bir sokak lambasýnýn altýnda. Ýnce ince bir yaðmur çiseliyor gözlerimin önünde, Ölüyor muyum ne? Gözlerim kararýyor, sanki gecenin karanlýðý yetmezmiþ gibi, Evet evet görüyorum iþte! Sonsuzluða açýlan kapýnýn önünde çaðýrýyorlar beni, Kendimi tutamýyorum gidiyorum iþte, Bitecek galiba bu yalnýzlýk! Ýþte iþte bir huzur kaplýyor bütün bedenimi, Ve iþte son yaðmur damlasý da düþtü yere. Atmýyor artýk umutsuzca çarpan yüreðim , Gidiyorum iþte, Bu fani dünyadan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ölüm Yolcusu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.