TUTSAK KENTLER TÜRKÜSÜ

Yýlkýlar koþar daðlarda.
Yelelerinde rüzgâr taþýrlar.
Kentlerin uzaðýndan geçer rüzgârlar.
Kentlerin dumanlarý kirli.
Sularý zehirli.

Özgürlük süvarileri sýðmaz kentlere.
Yüreklerinde kasavet.
Gam terkilerinde.
Atlarýný mahmuzlarlar,
Efsunlu seferlere.
Boðar kentler kalanlarý geride.

Tutunur zamanýn çeperlerine þair.
Þehrengîzler ezberinde.
Kalleþler,
Genç Osman’ý katlederler,
Yedikule’de.
Yankýlanýr erkek sesi.
Ta mahþerde…

Sonra, utanýr Ýstanbul kentliðinden.
Olanlar yüzünden.
Surlarý dökülür yavaþ yavaþ.
Teselli bekler,
Ulubatlý Hasan’ýn ayak izlerinden.
Dertlenir hisarlarýn mahzun hâllerinden.

Kýz kulesi hâlâ ,
Bir gelinlik kýz edasýyla
Meydan okur asýrlara .
Boðazýn serin sularýna,
Kuðu gibi gölgesi vurur.
Albenili bir yalnýz kalabalýklar içinde.

Düþ yorar kâhinler.
Tarih düþer ebkem þairler.
Özgürlük günlerine.
Yürekleri vehimli.
Kalemleri eðri…
Çare olamaz hiçbiri,
Kentlerin çaresizliðine…
Ankara,16.12.2007 Ýbrahim KÝLÝK

Sosyal Medyada Paylaşın: