Yalnızlığa Sadık Yaşamak

Neden beni yalnýz býrakýyorsunuz?
Neden hep yalnýz kalýyorum ya?
Belki yalnýz doðduðum için;
Belki de 666 sene yaþayýp 1845 yýlýnda öldüðüm için…
Çok yalnýzdým ve toprak bile paylaþmadý yalnýzlýðýmý;
Toprak beni kabul etmedi…
Etmedi…
Yalnýzlýk benim kaderim mi ya?
Neden beni yalnýz býrakýyorsunuz;
Bu uykusuz ve uðursuz gecede?

O kadar yalnýzým ki gözlerim kör oldu;
Bu yüzden göremiyorum çevremdeki kalabalýðý;
Hissedemiyorum baþkalarýný
Paylaþamýyorum yalnýzlýðýmý…

Git…
Sen de git…
Kalsaydýn üzülürdüm zaten…
Yalnýzlýðýmdan ayrýlacaðýmý düþünürdüm…
O kadar alýþtým ki yalnýzlýða;
Yokluðunda yerini dolduracak bir varlýk tanýmýyorum.
Topraðýn bile kabul etmediði bir dünyada
Beni býrakmayan tek þey yalnýzlýðýmdýr…
Bu yüzdendir ona bu kadar sadýk olmam…
Sosyal Medyada Paylaşın: