Bir Daha Asla II: Rüyalarda Duymak

Piyano sesleri geliyor kulaklarýma;
Kalbimde çalýyor birileri; canýmý yakmak için sanki…
Tuþa her bastýklarýnda, bir gözyaþý dökülüyor.
Bu müzik kalbini kýracak diyor, hiç olmadýðý kadar;
Çünkü artýk o yok diyor,
Rüyalarýnda bile adýyla yetineceksin;
Bir daha asla göremeyeceksin
Keþkelerle yaþayacaksýn diyor…

Seni tanýmak güzeldi þirin kýz,
Ölümler gördüm,
Ýhanetler, ayrýlýklar yaþadým
Küçük düþürüldüm bazen ama
Hiçbir þey senin yokluðun kadar aðlatmadý beni,
Çünkü sen yoksun artýk,
Bir daha asla göremeyeceðim sanýrým…

Sana dokunamýyordum biliyorum
Ýçim gidiyordu ama saçlarýný okþayamýyordum,
Günün çoðunda ne yapýyorsun onu bile bilmiyordum…
Vaktimizin çoðunu küs geçiriyorduk zaten;
Senden nefret ettiðimi sanýyordun…
Ama seni görünce, rastgele bir yerlerde;
Ne küs kalabiliyordum ne de nefret ediyordum,
Sýmsýcak sarýlýþýn her þeyi unutturuyordu bana;
Sen, ben ve sýcaklýk; yeterliydi benim için…
Þimdi elimde avunacak hiçbir þey kalmadý,
Konuþmasak bile, bir gün seni göreceðimi biliyordum:
Bunun umudu bana yetiyordu.
Ýyi adamdý o umut;
Artýk pek görünmüyor buralarda,
Çünkü sen yoksun;
Bir daha asla gelmeyeceksin buralara…

Canýmý yakan bir rüyayla uyandým bu sabah,
Adýný duyuyordum, arkadaþlarýný görüyorum;
Seni soruyorum: “Nerede” diyorum?
“Artýk yok” diyorlar…
“Bir daha asla göremeyeceksin” diyorlar.
Rüyamda bile yoksun artýk
Keþke bu þehirde olsaydýn yine
Son bir kez sarýlsaydým sana,
Ama sen yoksun
Kar bile yaðmýyor bu þehre
Çünkü sen yoksun, tadý kalmadý artýk;
Ne bu þehrin
Ne de benim…

Aðlayamayacak kadar yorgunum,
Býrakýn beni, biraz daha uyuyayým
Seni görene ya da ölene dek…
Sosyal Medyada Paylaşın: