AYRILIK

Tüm sevda yollarýný kaplayan,
Kalbimde aþkýn bir isyan.
Nerede þimdi kimbilir o fýrtýna,
Beni acýyla özlemlere savuran.
Kalbi kýrýk, yüzü gümüþten ayna.
Ýþlediðim zamansýz günahýmdý sevdan.

Gecenin karasýnla, uyku kafesimde,
Duru aþkýn bestesini yapýyorum.
Kiminle birlikte o ihtiras nefesimde,
Kimi boðuyor diliyle dudaðýmdaki dalgalar,
Nedir bu kalbimi saðýr eden ses?
Kimdir aþkýmýn tanýðý?

Suyusun topraðýmýn, aþýnmýþ yataðýmdan;
Alýp götüren erezyon ve deprem...
Umarsýz duygularýn uzandýðý
Hiçbir düþünceyi baðlamayan ayrýlýk.
Yürüyorum köprünün üstünde,
Topal gibi güçsüz ve
Düþsün elimden artýk,
Izdýrabýmýn deyneði ayrýlýk.

Figen ANAR





Sosyal Medyada Paylaşın: