Veda sarkacý uzanmýþtý yorulmayan ayak izlerine Çehresinde yol hayali nemalanmýþ olanlara, Somaki barikat bir engel deðildi.. Ufukta yükselen dumanlar bu heyulayý da yakalar Veda;meyvesini bekleyen bir okyanus düþü..
Kor halinde yananlar söndürür bu ateþi Yananlar anlamýþtý “yokluk” denilen ifade tuzaðýný Bir kulaç anlaþýlmak da gurbet penceresindedir Aðýzdan beyne akmayan ilham kelimeleriyle Sessiz yolculuðun serenatý da bin meyve..
Ömür topraðýný her daim sulamýþtý bu izler, Mermer kanaviçelerle örülmüþ duygu kodesleri Yerini mükellef kalem halesine býrakmýþtý Sicim sicim izler Nuh Tufaný’nda kaybolmamýþtý.. Ey gözyaþý..!Yakýnlýðýn güneþimizi de serinletti.
Gürsel ÇOPUR Sosyal Medyada Paylaşın:
gurselc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.