SANCILI DÜŞÜM
aðla
dudak uçlarýmda býraktýðýn sancýlý veda
çýðlýklarýn eþiðinde oynaþýr aklým
dilsiz sokaklarda düðümlenir hýçkýrlar
duvarlarýn rengi soldurmuþ küfürler
gözlerin geceye sarkan giryaný muamma
sýrlar agýr sýrdaþ yastýklarda
saklayamazdýn
boyardýn yüzünü utanç rengiyle
söyle þimdi kaç cinneti alýrým iplerden
hangi gece çýldýrtýr yoksuz karanlýðýn
hangi intiharý çeksem yakýþýr üstüme
uykumun kaçtýðý vakitlerde
seni düþünmeyi severdim
tökezlerdi aklýmýn kekeme yaný
taþardý gece muþtularýna
saçlarýnda keserdi aðýdýný poyraz
yüklü þimþekler zýlgýta dururdu
dudaðýnda bakýr bir çöl
her duygu iðfalsi harlanmak mýdýr sana aþkla
meftunluklar býraktýk mektuplarda
taþardýn gözlerimden
adýnýn dövündükçe denizin dalgalarýnda
aðlayan gökyüzünün þimþeðe kýzgýnlýðý
bulanýk düþler gibi çekilir misin gündüzün üryanlýðýnda
uzak çizgilere diktikçe gözlerini
zindanlar ahraz
dillenmiþ sözlerin
sus gece
sus sancýlý düþüm
inleme
kim düþürdü aynanýn sol yanýndan beni
kimi tutsak ettiler pencerenin pusuna
ey göðsümün aðrýlý gecesi
kefenlenirken dilime mürekkep lekeli þiirler
pulsuz anýlar gönderdim sana
aðrýlý heceler döktü yapraklarýný
aðrýlý bir yol dolandý ayaklarýna
sonra baþýmý dayadýðým otobüs camlarý býraktý
ve savruldu ayak seslerin uzak kent sokaklarýna
zaman devrilir içimin çocukluðuna
bir merhaba kadar uzaksan
kýrýk kanatlý kuþlar tüner içime
ah bilsen nasýl dillendirsem
içimde korkak kýz çocuðunun kasavet kokan gözleri
tabanlarýmda yorulan yol sýzýlarý
ve intihara meyil etmiþ bitkin cümleler
unut dediðinde
kerbelâ þehrinde yer gök kahýrlý
söyle yâr hangi düþe sürsem kendimi
bir doðumluk gece sancýsý býrak ellerime
parçalanmýþ, aðlak sýzlý çekip gidiyor yollar
saçlarýn ýslak
sen ettiðin yeminlerin rüzgarýný bilir misin
titrek sesinin uzaklýðýna uzak düþtüðümden beri
ucuz gazinolarda
ucuz þaraplarýn buðusunda
sakladým sesini
oysa aþka yazýlan aðýtlar gibi aðýrdý þarkýlar
tutardý yürekleri þarabýn buðulu havasýnda
bilmezlerdi meyhanelerin
uyuþuk alkol kokusunun sen koktuðunu
aþka bela kývýlcým tutuþur dudaklarýnda
yaðmurlar soldurmuyor artýk gökkuþaðýnýn rengini
sür-gün bakýþlarýnda kaçak bir ölümdür
yankýlanan
dilimizde taþýyamadýðýmýz kelimeler
martýlarýn dilinde meryem azabý
mühürleyemediðin dudaklarýmda
sen sözsüz bir hece
dün gece sýzlayan bir ýslýðý boþadým çýðlýk çýðlýk
ve yüzümde hayata boþ vermiþlik
omuzlarýma çekiliyor yorgun yükleri
bir iç çekiþ bir veda kadar yakýn
bilirdik aðlamak yokluðuna
kazýlan gözyaþý mezarýydý oysa
Funda Hanýma þiirime yaþam hakký tanýdýðý için sonsuz sevgiler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.