Susardý dilime düþen amin Sen susunca Yakamozlar taþýnýrdý denizden Ve bir simit martýya yakalanýrdý Yaðmur ekine Ben Yakýþýksýz duygularýn utancýna
Oysa Tanrýnýn ellerinin þefkatiyle yýkanmýþtý ruhum Kýyamda, secdede Sanmýþtým ki bedenime dikilen Kir tutmayan perde
Yürüdüm içime gecelerce Kuþkularýmýn uzayan örgüsünün ucunu çözdüm Aðlardan boþalan balýklar gibi Yýðýldý üstüme korku Korkunun aksine ölümlüydüm Ve hiçbir yere açýlmýyordu sokaðým Nehirlere imrendim Denizleri kýskandým Ve yok saydým okyanuslarý Reva deðildi bana Baþkalarýna hak gördüðüm
Sen gidince Terk ettim kendimi ben de Ruhum serseri bir mayýndý Bedenim Urbasý yýrtýk canlý cenaze
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.