akıntı..

ve fakat..
yinede kadýnýn yüreðinden d/üþüyordu
adamýn kaburga kemiklerinde sakladýðý gezgin
ve hiç bir düþ
aldýrmýyordu yaðmurun yaðýþýna ki
kadýnýn söylediði son söz kalýyordu geriye
herþeyden öncesi ve sonrasý
suçu yoktu taþýn
caný kýrýlýyordu delice vurgunluðunda

þayet sorsaydýn
gözlerim/söylemeyecekti
hiçbir cevap karþýlýk bulmayacaktý
sorgularýnýn sessizliðinde
ördüðün duvarlarýnýn siyahýnda
öðrendim gecelerimin mavi rengini

þayet sorsaydýn
muallak eþiklerin gölgelerine takýlacaktý
ayaklarý kelimelerinin
yetmeyecekti biliyorum bunu/biliyorsun
bir deniz/mavi
saçlarýnýn her bir telinden akarken ýslak ki

þayet sorsaydýn
gecelerden binlerce günah doðuracaktýn
bir sus emri yetmeyecekti
bir sus mesafesinde nefesin çarpacaktý yüzüme nemli

bil ki sevgili; geride hiçbir iz kalmadý
faili meçhul gecelerin
yaðmur sularýyla yýkadýk
bizi dilsiz býrakýrken sen
çaldým tüm renklerini teninden geçmiþin ben

þayet sorsaydýn
bu masalýn
tamamlanmamýþ son paragrafýný söyleyecektim sana;

“sen parmak uçlarýmýn sýcaklýðýnda hissedilen bir candýn ki
asla dokunmadýðým/boðulsakda ruhlarýmýz birbirine çýrýlçýplak akmýþtý”




(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: