NASİHAT...
Bir tepeye çýktým diye övünme
Hangi rüzgar attý seni oraya
Maðrurlanma kalabalýk önünde
Ayný rüzgar indirir düz ovaya
Çukurlar var ovadan da derinde
Tepe üstü dikilenler bir hayli
Belki kabul etmez yerin dibi de
Ebedi yaþarsýn bitmez zevali
Düne bir bak, gariban bir kul idin
Yýrtýk yaka kolsuz ceket üstünde
Dibine de ýþýk vermez mum idin
Aç karnýna olamazdý lüksün de
Þimdilerde bir tuhaflýk var sende
Burnun kaf daðýndan gül koklamakta
Bunu gören herkes, seni seven de
Hallerine kuþku ile bakmakta
“Ben” diyorsun baþka lafýn yok gibi
Hiçbir kulun kýymeti yok karþýnda
Þiþinirsin meziyetin çok gibi
Bak aynaya, sýradansýn aslýnda
"Marifetin yüksek" derler, aldanma
Beðenilmez haller, söylediklerim
Kýrýp döküyorsun, lafla, tavýrla
Tevazu erdemdir, demek isterim
Ýnsanda yücelik tanrý vergisi
Tanrý olamazsýn, kul olmayý bil
Gönlünde bitmiþse insan sevgisi
Zaten kavga, zulüm, insanlýk deðil
Piþman olur musun bilemiyorum
Üzdüklerin göz önüne gelince
Huzur duyar mýsýn bilemiyorum
Gece yastýðýna baþýn deðince
Kolay verilir ya öðüt dediðin
Almasý da en zor olan elbette
Aman dikkat, bugünlerde ektiðin
Günü gelir, seni bekler nöbette
22.05.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.