Seni bir kez gördüm Sonra yüreðim sana baðlandý Oldu çözülmez bir kör düðüm Sensin düþler de gördüðüm Ah o pýrýl pýrýl bakýþlarýn Beni aþk belasýn da aþýk eyledi Ah o gözlerin Sen kokan türküler söyledi O günden bu yana Sýzlar da durur içim Seni sensiz yaþamak olsa benim sevdam Gözlerime gözlerindir deli davam Yüreðim de sen dilim de sana duam Harman olurum sevginle yaðmur bulutum… ismin pelesenk olur dilime Dilim kalbime vurur Sol/um da sen atarsýn Neylersin sen de bana susarsýn Ben seni nasýl sevdim bilir misin Önce yar diye Sonra çocuklarýma ana Diye sevdim Kimselere diyemedim Gizledim Sakladým seni Hem aklýmdaydýn Hem saklým da Çýkarsýz sevdim seni Bir gül gibi besledim Ta kalbimin derinliklerin de Kalbimin pusulasý seni gösteriyor Rotam sensin Limaným sensin Ayaklarken kalbinin kýyýsýn da Kalbine girmekten korkuyorum Çünkü gözlerin derin denizleri andýrýyor Kalbim güvenlik þeridine takýlýyor Dolunaylý bir gece de Mehtap eþliðin de Hýrçýn dalgalarýn sesi kalbime çarpýyor Ve ben ise sadece sana göz atmakla yetiniyorum Kirpiklerimden sen damlýyorsun Sensizlik yitik kýlýyor beni Kalbimde seni özlüyorum serap görüyorum Senin suretin su gibi çöllere düþüyor Kalbim kadar yakýným sana Ama bir o kadar da uzak Herkes gözüyle bakar sevdiðine Ama ben senin gözlerine Gönül penceremden kalbimle baktým Seni seyre dalmak için Aðma olur gözlerim çünkü aþk Gözle deðil kalbinle bakabilmektir
Öyle çok fazla hayalim yok El ele tutuþuruz Çay yudumlarken Muhabbet demleriz çay tadýn da En fazla en fazla göz göze geliriz
Þiirler yalnýzlýðýmýn adýydý Þiirler sevgimin duvara yansýmasýydý Duvarlar eþlik etti bana Duvarlar þahitlik etti Sigaramýn dumaný Evin rutubetine karýþtý Ve kalbim de sen doðdun
Sana ulaþamýyorum diye içmedim Kendimden geçmedim Anlayacaðýn kadeh kaldýrmadan Aþkýn sarhoþu oldum Aþk da bu deðil midir Sevgilinin gözleri sarhoþ etmez mi? Ben senin gözlerinde aþký tattým Aþk sarhoþu oldum Herkes kendi yoluna yürürken Ben senin kalbine yürüdüm Ve kalbin de durdum Göz yaþým kadar Söz yaþlarým var Her aþýðýn senin gibi bir muradý var amma Sensin benim dermaným gönül yarama Bana aþký sevgiyi hasreti özlemi sor ama Sensizliði sorma anlatamam dördüncü cemrem Seni sevmek Taze bir ekmeði fýrýndan alýp Kokusuna kapýlmak gibi Çektikçe içime çekesim gelir seni Sonra ellerini tuttuðumu hayal ederim Kýzarýr yüzüm baþýmý öne eðerim Muzipçe gülerim Hayali kýzartýrsa benzimi Gerçeði ne olur ey ben diye Bir sürü merhabalar sakladým sana Ama sana bir kez olsun merhaba diyemedim Sevdiðine merhaba diyememek ne kötü Kör kütük ona vurgunsun bir o kadar da ona hasret Cemre havaya suya topraða düþer ya Sen benim kalbime düþtün Dördüncü cemrem…
El alemin dilin de yaðmur olmaktansa Göz yaþlarým yaðmur olsun Ama sen temiz kal sessiz kal O benim gönlümün cemresi Gelsin bana benim olsun diye geçirdim gönlümden Ama kimseye diyemedim Sadece sustum
Evet sana ulaþamam diye içim acýdý Ama senin acýn bile tatlý geldi bana Dileðimsin Duamsýn Sabrýmsýn Yusuf misali sabýrla imtihan olacaðým galiba Fakat sen Züleyha deðilsin Ama Züleyha kadar güzelsin Ay gibisin Güneþ gibi ýþýklar saçarsýn Bende Yusuf misali kuyuya düþtüm Ama benim kisi aþk kuyusu Sen de imtihaným Sayfalarca mektuplar yazdým Mürekkebi kurumadan Sensizlik ateþinde har oldu Küllerin de bile sen kokuyorsun Ayný þehirdeyiz ama sana hasretim Karþýma alýp gözlerine bakamýyorum ya Þimdi gökyüzü bile bana gurbet iken O gelsin bir kez göreyim Diyemedim sadece sustum
Þiirler besteler güfteler Sol anahtarlarý sol/uma karýþýyor Ham olan kalbim Gizemli naðmeler eþliðin de piþiyor
“ Dilekler saçtým gönlü güzele Dua ettim dert anlattým þiire gazele Þarkýlar yazdým seni bilen saz ile O naz eder, ben niyaz ederim ”
Þiirleriyle seni uyudum Sana uyandým Senden sonra Vazgeçmekten vazgeçmeyi öðrendim Vazgeçmeler aþký öldürür Göz yaþýyla doldurur Ondandýr benim vazgeçmelerden vazgeçmem…
Gel yaðmur bulutum ol desem Serinlet yüreðimi Tane tane aþk yað bana desem Olmaz diyeceksin belki de Korkum mu engel oluyor dilime Bunu da bilmiyorum Seni düþünüyorum sana susuyorum Lal oluyorum Sen de bana lalsýn sevdiðim Çünkü sen beni bilmiyorsun Ýncinmesin yüreðin Gözlerin tebessümle yýkansýn hep Sen tebessüm eyle Ben senin tebessümüne Kanarým Yanarým Saçlarýnýn rengi gözlerine karýþýr Rüzgar kokar saçlarýn Deniz kokar gözlerin Sakýn kapatma gözlerini Korkarým karanlýk da kalýrým Gözlerin boþluða akan ýrmak olmasýn Gözlerin bana bakan ýrmak olsun Gözlerin ben dolsun… Ýlk kez dalgalarým eylül gecesinde Senin sahiline vurdu Ve bu þiiri de bir eylül gecesinde Kalemimi gönlüme bandýrýp Kaðýdýmýn kapýsýný çaldým
Umudumsun tutunduðum Ben senin için gülümsemeyi sevdim Gözlerine hasret Mektuplarým var Kalbimin toz tutmuþ raflarýn da Bir gün okunur hazzýyla biriktiriyorum Ne var ki gönlüne giden adresin yolu Hangi muhitten geçer bilmiyorum Sükutum nabzýma vurdu Nabzým da ve kalbim de sen atýyorsun Resimlerin de beni susuyorsun Günlerim bomboþ geçmedi Her günüm senle geçti Bugün günlerden sen Saat sana aþk var Takvim yapraklarý seni gösteriyor
Ah kaç gece hem senle hem sensiz Kaç gece gözlerin gibi sessiz Kaç gece sen kadar temiz Kaç gece sen kadar huzur verir Tan ýþýðý gibi doðdun kalbime Ama aþkýn güneþi batmaz sevgili Olsa olsa ay ýþýðýnda aþk tazeleriz… Dualar býrakýyorum dudaklarýna Beni söylesin diye Bu gecenin kör karanlýðýna ýþýk ol diye… Sana en saf ve temiz duygularla teslim oldum Hüzünlerine dualar sürdüm Hem rüzgarým oldun hem yaðmurum Rüzgar kokan bahçelere seni sordum Hepsi tek bir cümle de buluþtu “onunla kalbini süsle” dediler Süsle kalbimi ey sevgili
Yüreðin de yaþadýklarýný söyleyemezsin ya Seni yaþýyorum Senle olan duygularý yaþýyorum Yüreðimiz yaþamaya yetiyor sevgiyi Ama bir kez olsun seni seviyorum diyemedim Belki de aþk yüreðin de yaþatýyor Ama dedirtmiyor O iki kelimeyi…
Sen bir gülsün Solmana izin vermeyeceðim Aþk ise bir diken Gül dikensiz olmaz Sende aþksýz olmazsýn Yaðmur bulutum Beni bilmesen bile yüreðim de Bir ömür solmazsýn Sen yabani bir gül deðilsin Has bahçem de duran En güzel kokanýmsýn Yüreðimi yakansýn Cansýn Can/an/sýn Sen yaðmur kokan sabahlarýn eþiðin de bekleyen Has oda da saklý hazinemsin.. Can kenarýn da seni izliyorum Senin yüreðine yolculuk ediyorum Yanaðýmdan þehirler damlýyor Ve senin gözlerin asude bir aþka Sürüklüyor beni.. Sesime nem kaçýyor seni düþündükçe Yaramaz çocuk nidalarýyla Huysuzluk ediyorum kalbime Sensizlik Bu kentte her yüze sen diye bakmak Her þiir de seni bulmak Bir bülbülün namesin de seni duymak Ve senin alev gözlerin de yanmaktýr… Pervaneler gibi Pervaneler de öyle ya Yanacaðýný bile bile þem ýþýðýna varmak için Yanmayý göze alýrlar Sen benim ýþýðým oldun Yandým ýþýðýnla Karanlýk geceler de aydýnlattýn dünyamý Yitik harflerle ismini þiirlere karaladým Yüreðime bandýrdým harfleri Ayýn þýn ve kaf harflerin de buldum seni Bu üç harf deðil midir aþk yazan Senin düþündüm ve bir mýsra patladý içim de
“sen bir türküsün gönül dilimde Taze taze kokarsýn sol dalýmda Seni nakýþ eylerim saðýmda solumda Yanýk bir türkü de hicaz ederim”
Aþk ulu orta olmaz sevdiðim Sevgiliyi bir kalp bilir Bir de bir çift göz Seyyah olursun sevgilinin gözlerin de Kah mektup da onu bulursun Kah þiir mýsralarýn da yada Yere inen bir yaðmur damlasýn da…
Gözüm aydýnlanmayan geceler de dolar Bende teselli ederim kendimi Gözüme o kaçtý derim tebessüm ederim
Eþe dosta desem belki gönül hatýrýna Bir selam söylerlerdi Ama bir selam bile söyleyin diyemedim Sadece sustum Belki aþk susmaktý Sükut etmekti Sevgili karþýsýn da konuþamamaktý Lal olmaktý Sevgilinin bahçesinde Onu izleyen ama dokunamayan Helal olmaktý…
Yusuf Usuð Sosyal Medyada Paylaşın:
Yûsuf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.