ANLADIM Kİ
Düþünmek istemiyorum artýk, sana ait geçmiþim,
Yeni bir aþk hayaliyle, Hak yolunu seçmiþim.
Çok yalvardým kaç gece, ne anlarsýn sen aþktan,
Senin sevilmek neyine, hata yaptým ben baþtan…
Gözlerinle kandýrdýn, çok manidar bakarak,
Her seferinde beni, ateþlerde yakarak.
Beni býrakma diye, aðlamýþtýn kaç kere,
Benim için melektin, sýðmazdýn yere, göðe…
Bir gün piþman olup da, geri dönmek istersen,
Sana bu kalp güvenmez, uðrunda canýn versen.
Bundan böyle kahrolmam, yaþanmamýþ aþk için,
Anladým ki bunca yýl, ben hep boþa sevmiþim…
Soruyorum Allah’ým, nerde kaldý mutluluk ?
Zalim kullar yüzünden, ismimizi unuttuk.
Bakýyorum halime, kýrk yaþýnda bitmiþim,
Anladým ki bunca yýl, çileyi hak etmiþim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.