papatyalar
birde gelincikler terk edip giderse
bu maðrur koca daðý rüzgarlarýn ardýnda acýma gülümseyerek
ve sen bir gün gidersen
kuytularýnda saklý balýkçý kasabasýnýn gözlerinde
göksu kan kesilir...
yýkýlýr bu kent
enkazýnýn altýnda kalýr senli seviþ artýðý sevinçler
eksik yaþadým seni
belki de hiç olmamýþtýn
yani belki de koca bir yalandýn....
iþime gelmedi o hain korkuyla yüzleþmek
þiir þiir mýsra mýsra bezedim dantel gibi o hain sancýyý...
söz dinletemedim kendime
sol yaným senli iþgaller yaþarken yumruk kadar yüreðe...
keþke onurumu gururumu
sermeseydim toprak gibi ayaklarýna
keþke söz dinletebilseydim gözlerime dokunan deli sevinçlere...
kelimelerin üzerine giydiriyorum hüzün sarýsý
mahcup utancýmý
tek haneli yalnýzlýðýma yüzüstü sürükleniyorum...
kalem sýzým
bir kaç cibilliyetsiz münafýk kelime
ak tenli kaðýdýn böðründe leke misali sersefil kalsýn þimdi...
ölüm kokuyor bütün harfler
hangi lisanda yazmaya kalksan bu hain terk edilmiþliðimi
bir avuç toprak kesiliyor
geliþine kanmýþ masum sevinçlerim þimdi gidiþine kanýyor...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.