HEM SENİ HEM BENİ!..

Duyduðumuz hicaz kokan þarkýda;
Notaya yan baktým söze darýldým…
Hasret tezgâhýnda dert kefenine;
Hem seni sardýlar hem ben sarýldým…

Topla, çýkar sensin gönül borcunda;
Nöbetteyim böyle medet burcunda;
Ýsyan kalesinin sitem harcýnda;
Hem seni kardýlar hem ben karýldým…

Dilimizden düþüp gitti niceler;
Boyun büktü yarým kalmýþ heceler;
Yetim sabahlarda öksüz geceler;
Hem seni yordular hem ben yoruldum…

Yük olmadý sitemin de, nazýn da;
Gelip geçer baharýn da, yazýn da;
Bülbülün duyduðu gül avazýnda;
Hem seni sordular hem ben soruldum…

Her hoþçakal yüreðimde iz oldu;
Ahvalimiz saðda, solda söz oldu;
Doksan dokuz yaram vardý yüz oldu;
Hem seni vurdular hem ben vuruldum…

Ayrýlýða son nefesi kattýlar;
Bizi böyle yakamýzdan tuttular;
Ne’miz varsa sokaklara attýlar;
Hem seni kýrdýlar hem ben kýrýldým…

Ali ALTINLI – 19/05/2013
Saat: 16:47

Sosyal Medyada Paylaşın: