Seni soranlara, Ayrýldýk diyemedim. Kýsa kestim. Bizim ayrýlamayacaðýmýzý zannedenlere, Bir þey diyemedim. Ne kadar üzüldüðümü bilemezsiniz. Çünkü kendimi iyi bir yerlerde görüyordum. En çok üzüldüðüm tarafta, Onun,yüzündeki maske sayýsýný bilemediðim. Meðer yüzündeki cilt deri deðilmiþ. Her gün deðiþtirdiði Et renðinde maddeymiþ. Her gördüðümde yeni bir maske kullanýyormuþ. Nasýl anlayamadým? O aldatýcý ,sahte,yalan sözlerine nasýl inandým. Seni çok seviyorum deyiþine, Dünya yýkýlsa,beþinci zamana girse, Yalnýz seni seviyorum deyiþine, Nasýl aldandým. Bana bir gün, Ozon tabakasý temelli delinse , Ben yanarým,seni yaktýrmam , Seni ömrümün tüm saniyelerinde, Seveceðim demiþti. Nasýl yedim bu dümeni. Kendimi bir þey zannediyordum. Sýrtüstü düþtüm yere, Artýk keriz deðilim. Yok öyle. Her seviyorum diyene inanmam artýk. Yürü be. Bu düzenbazlýðýnla, Yýlan gibi daha çok KAV atarsýn. Yüzündeki maske ve derilerin döküldü. Hasan bir daha yemez hallerini. Ýyi de oldu. Yürüüü anca gidersin.
HASAN KARACA AYVALIK
Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur. Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Karaca 44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.