SENLEYİM

Sen uzaðýmdasýn ben ise yine sendeyim.
Seni düþündükçe yaklaþýyorsun bana,
Seni düþündükçe artýyorsun bende…
Çok özlüyorum seni çok,
Hani toprak yaðmuru özlerde yaðmasýný bekler ya,
Ýþte öyle bekliyorum gelmeni,
Yað ve kurak yüreðimi ýslat diye.
Hani çok sýcak bir yaz güneþinin altýnda gölge ister ya insan,
Ýþte öyle ihtiyacý var yanan yüreðimin serinliðine…
Ya da bir çocuðun en sevdiði þeyi beklediði gibi bekliyorum gelmeni,
O masumiyetle.
Öyle sonsuzsun ki bende ve öyle derin, dalýyorum okyanusuna.
Daldýkça görüyorum renklerini senin,
Gördükçe anlýyorum sen ne büyüleyici bir renksin.
Sen yaþamýn, yaþamýmýn rengisin.
Gökyüzü kapattý yine karanlýk perdesini,
Yaktý sayýsýz ýþýklarýný yýldýzlarý,
Sende aydýnlatansýn benim gecemi, karanlýðýmý.
Henüz gün gündüzken bakýyordum pencereden,
Ýki kuþ çok neþeli uçuyorlardý belliydi hallerinden,
Düþündüm acaba ayrýlar mýydý, kavuþtular da ondan mý böyleler diye,
Ýmrendim hallerine.
Dedim keþke sende gelsen
Bende kuþlar misali neþelensem.
Dün denizi seyretmeye gittim,
Sen çok seversin denizi
Ve onun mavisiyle göz göze gelmeyi.
Bende uzun süre seyrettim denizi,
Seni seyreder gibi, deniz gözlerindeymiþ gibi.
Ne çok doluyum senle, ne çok düþünüyorum, ne çok özlüyorum seni…
Ben senim, hep senleyim, sendeyim…
Yazan: Neslihan ÇETÝNKAYALI (18.05.2013 00.36)

Sosyal Medyada Paylaşın: