Aðýrlaþan kirpiði gölgelenmiþ yüzünde
Birazdan damlayacak yaþýn habercisiydi
Çorak düþmüþ yüreðin bulutlu gökyüzünde
Gönlünden düþürdüðü kaybolan mercisiydi
Ufkun kararýp çöken, yýrtýcý saðýrlýðý
Telaþlý adýmlarda matemin aðýrlýðý
Ve, zaman arenasý sessizliðe amade
Kýnalý kurban seçmiþ hak hukuk mirasýnda
Ve hayat; acýmasýz, yýllara koymuþ vade
Döner ömür hülasa mevsimler arasýnda.
Hezimetle maziyi yýðarak geçmiþine
Ýklimleri yoklayýp söylendi ’Geçmiþine...’
Dolu dolu nefesi göðsünü zorlayarak
Meçhule koþturarak sineyi ezip geçti
Hesabý kalan dünü, yaþam dersi sayarak
Erteli düþlerinden sekerek gezip geçti
Ýnledi kýrgýnlýkla ’her yere sekme gönül
Topyekûn acýlarý, boþ yere çekme gönül.’
Daralan düðmesini çözerek birer birer
Endamýna daðýlan hislerini kuþandý
Þahitti dar sokaklar, gün yüzü, bastýðý yer
Nihai kararýna yakýn geldiði andý
’Hak nazarý üstümde’ dedi ’beklentim kime!
Yalan olan her þeyde, nakýs sevda neyime’
Nezahat YILDIZ KAYA