Kýzýl akþam güneþi öperek ensesinden,
Tenine dokunmadan uðurladý gündüzü.
Bir þarký mýrýldandý yýldýzlanan sesinden,
Umutlandý parladý ayýn karanlýk yüzü.
Güzellikler içinde ben neden divaneyim?
Kör ýþýða muhtacým, yaralý pervaneyim.
Kartallara seslendim; “Uçup durma bana yan!”
Dert, çivili yorgana, sarar beni Er Rahman!
Güle yanan bülbüle ne verir altýn kafes?
Kaldý ki etrafýmda kalýn demirden aðlar.
Çýnlarken kulaðýmda ölürüm binlerce ses.
Yükümü kaldýramaz þehri kuþatan daðlar.
Sizin hiç benim gibi içiniz kanadý mý?
Güvercinden tüy alýn onarýn kanadýmý.
Tarumar etti yine hasret kaldýðým sýlam,
Lav içinde kavruldum görüyorsun Es Selam!
Yastýðým bir top diken, yataðým beton sanki.
Gece yattýðým ranzam kýzgýn çelikten tabut.
Beynimde kaynar durur milyonlarca çeliþki.
Ateþ koynunda ömre yakýþýr mý hiç sükût?
Çýkarýn caddelerde dolaþayým, koþayým;
Özgürlük sen neymiþsin deyip ben de coþayým.
Delirmek iþten deðil koðuþum sanki kabir,
Halim sana aþikâr imdat eyle El Habir!
Yeþilýrmak akýyor gözlerimden bu gece,
Yalý boyu evleri görürken tatlý düþler.
Þehrimin her karýþý, sular deðil sadece,
Dudaðýma yapýþýr abartýlý gülüþler.
Kurtulmak istiyorum, bu duvarlarý yýkmak;
Harþena’yý seyretmek ya da Kýrklar’a çýkmak.
Yaþamak tek arzumdu sükûnetten âcizim
Sustur artýk dilimi muktedirsin El Azim!
Kolay mý sanýlýyor, çekilir mi bu belâ
Parçalarým kendimi bir an hürriyet için.
Kumlarda kuruyorum hapishane Kerbelâ.
Hâlâ bilemiyorum bana bu ceza niçin?
Sokaðým canlanýyor gözümde inledikçe,
Derdimi anlatamam versem yüz bin dilekçe.
Duvarlar arasýnda kayboldum, oldum zelil.
Güneþe eriþeyim, kurtar beni El Celil!
Pirler’ de dua etsem, yalvararak Allah’ a
Baðlarýmý çözer mi bir gün Selamet hatun?
Serçoban’ da inlesem erer miyim sabaha?
Alnýmdaki çamuru temizler mi hiç sabun?
Sýzlansam aðlayarak Mir Hamza Nigâri’ de
Suçsuzum inan desem kalýr mýyým geride?
Acýlar içindeyim, olur mu bir gün sabah?
Bu darlýktan kurtarýp refah bahþet El Fettah!
Yalvarýrým secdeye kapanarak El Cabbar!
Ulaþayým evime gülücükler saçmaya.
Elbet günahým da var, olsam affýna mazhar,
Haykýrayým istersen kapýlarý açmaya.
Ya Ýlahi, sabýr ver bu dertten kurtulayým!
Kaybettiðim huzuru yeni baþtan bulayým.
Ellerime yerleþsin kayýp giden her ümit,
Ya azat et, ya öldür ne olursun El Mümit!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM