kapı çalar..

kapý çalar,
palyanço gülümseyiþiyle gelir sevgili,
düþleri doldurup cebine,
selamlar hayallerinle bezeli evi,
herþeye onurludur,herþeye doðru,
ve kapý çalar,
saçlarýnda ayýþýðýyla gelir durur...
tam bir sokak düþüdür gördüðün,
aslý kendinde saklý,
ve mühürlüdür sözcükleri,
asrýn kaybolmuþ yýllarýndan çýkýp gelir,
gözleri,namluda mermi,
elleri yediveren,
ve teni bahardan çok daha bereketlidir..
kapý çalar,
aslýnda,aslýný yitirmiþ bir sis durur karþýnda,
yalaný doðruyla sarýlý bir paket,
ve hiç umulmadýk bir masumiyetle düþer düþlerine.
yani,
herþey karmançormandýr aslýnda,
kendinden baþkasýný önemsemeyen bir rüzgarla,
ve umursamaz bir yaðmurla,
dank eder beynin ansýzýn,
kapý çalmýþtýr,
sandýðýn aslýnda sandýðýn deðildir,
ve yitirilmenin doyumsuzluðunda,
inançsýz bir türküyle,son bulursun ömrünün bilinmezinde.
Sosyal Medyada Paylaşın: