Allaha emanet ol

Tutabilseydim zamaný,
Engellerdim akmasýný.
Ne güzel,hep benimle olurdun,
Baþkasýyla deðil,benimle uyurdun.
Sana þiirler yazar,
Bestelerimi ilk sana okurdum,
Yüzünden tebessümü eksiketmez,
Seni incitenleri,hayatýmýzdan çýkarýrdým.
Sen uyanmadan kahvaltýyý hazýrlar,
Sofaranýn ortasýna menekþeleri koyar,
Yeni güne seni,þarkýlarla uyandýrýrdým.
Biliyorum,hangi gülü çok sevdiðini,
Çiçek bahçesi yapardým,evin her köþesini.
Gece oldumu yýldýzlarý seyrederik,
Sabaha kadar anlatýrdým,
Burçalarýn þekillerini,özelliklerini,güzelliklerini.
Evet ey sevgili,yaðmuru dinliorum þimdi,
Hatýrlarsýn,sesim çýkmýyor eskisi gibi.
Biliyorsun ne kadar çok sevdiðimi,
Yaðmurdan sonra topraðýn kokusunu,
Ama bir bilsen ne fýrtýnalar kopuyor ruhumda,
Tek sebebi,sen yoksun yanýbaþýmda.
Allaha emanet ol,gurbet ocaðýnda.

Sosyal Medyada Paylaşın: