Hislerim yok oluyor Yüreðimde, beynimde boþluklar oluþuyor Ýlk defa hayata karþý nötrüm Koca bir hiçliðe düþüyorum Yalnýzým ve çaresiz Neye, kime tutunsam bilemiyorum Hayatýn dibine batýyorum Cehennem kuyularýna býrakýyorum kendimi Engelleyen ne bir kimsem ne de açýlan bir kapý Her mutluluðuma gölge yapan engeller Þimdi neredeler? Gelseler ya yanmasýn caným Yoruldum kendi yaralarýmý yalnýz sarmaktan Sürekli teselli aramaktan Gözyaþlarýmý tekrar tekrar silmekten Ýsyaným size deðil aslýnda Bu adaletsiz dünyaya Benim canýmý yakanlarý mutlu eden Bu kahpe dünyaya...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ipek_krn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.