Baðlanmak yok diyoruz Ama baðlanýyoruz Sonra üzülen hep biz oluyoruz Ne yapacaðýmýzý bilmeden Belki bir uçuruma gidiyoruz Sanýyoruz kahramanýmýz gelecek Yanýlýyoruz, Uçurum kenarýnda tek baþýmýzayýz Yalvarýyoruz herkese ’’Son kez görelim’’ diye Zavallýyýz, aþkýmýz için ölüyoruz Peki deðer mi, Biliyor muyuz?
Sosyal Medyada Paylaşın:
ipek_krn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.