Amin

Dün gece...
Bir tutuþma, bir tutulma oldu..
Duydun mu ? Gördün mü ? Bilmiyorum..
Evet,
Ben belki onca zaman sonra ilk kez..
Yani,
Týpký senin gibi...
Tutuldum...
Ve tutuþtu kalbim..

Kim bilirdi birgün tekrar sevecegimi...
Kim bilebilirdi iki kelamýn aklýmý bi anda,
böyle karýþtýrýp, böyle bulandýracaðýný..

Duymadým bile bir kez sesini mesela..
Caným deðiþini birde senin sesinin týnýsýndan duymak isterdim..
Ve bakmadým hiç gözlerine,
Bakamadým..
Görmedim bana bakarken parlýyorlar mý..
Bakýþlarýn mesela,
odaklanýyorlar mý gözlerime..
Bilmiyorum..

Ne yaklaþsmaya cesaretim var sana..
Ne de mecalim var senden uzak durmaya..
ÇARESIZLIK buymus demek..
Gidememek, ve kalamamak..
Kendi içinde hapsolmak..
Böyle oluyormus meðer..

Bilemessin ne kadar isterdim..
Ayni kaderin iki baþ rolü olabilmeyi..
Doldursam adýnýn harflerini dualarýmýn her hecesine..
ben desem ki
"Rabbim en iyi amelim o olsun"
Sende bir amin desen..



Sosyal Medyada Paylaşın: