Bir göl nilüfer büyütür sessizce Bir çocuk düþlerini Toprak yataðýný büyütür misafirlerine Ana, evladýný –zahmetle-
Tanrý, rahmetini büyütür Affetmek için bizi Biz Kendimizi gözümüzde Deðil Deðil vallahi!
Ben seni … Hep seni büyütürüm kalbimde Ama zahmetli Ama zahmetsiz Bulutlara týrmanýr durmadan Düþüþü reddeden aklým Aðzýn Ýpidir uzandýðým salýncaðýn Söylerse gökte Susarsa yerde ayaðým
Bilmezsin de Salkým salkým gülüþler düþürür yanaðýma Saklýmdaki þarkýn Sen Söylemedim sanýrsýn Ben Duymadým Körüzdür kendimize Ve saðýr
Sayarým Atmadýðým adýmlarý Çoktur Ama zararý yoktur durgunluðumun bize Karýþmasýn aklýn Üzülme de Gölgelemesin s/evecenliðini býrakýlmamýþ izlerim Çünkü Sana koþar savurarak eteklerini En körpe hislerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.