ON EMİR

Ýnsan, hayatýn karþýsýnda o kadar zayýf duruyor ki
Bazen, yaz sýcaðýnda eriyen buz kalýbý gibi,
Gözler önünde çaresiz bir þekilde erimekte
Bütün, baðýrýþlara haykýrýþlara raðmen
Hiç kimse kol kanat gerdirip gölge olmamakta
Ve öylece insanlarýn gözlerinin içine baka, baka
Ýçim, içim eriyip yok olmakta.

Dünyanýn öznesi olan insan,
Kaldýramayacaðý hiç bir þeyden sorumlu tutulmamakta
Kendisine emanet edilen yeryüzüne
Adaleti hayýrla ikame etme tavsiye olunmakta
Ýnsaný ehsanin tekvim yapan tavsiyeler
Vahyin dilinden þöyle sýralanmakta

Allah a hiç bir þeyi þirk koþmayacaksýn
Namazý kýlacak, zekatý vereceksin.
Yetimlere öksüzlere yorgan olacaksýn
Tartýda ölçüde hile yapmayacaksýn
Ahdine verdiðin söz e sadýk kalacaksýn
Komþun aç iken tok yatmayacaksýn
Aç gözlü olup çalmayacaksýn
Haksýz yere cana kýymayacaksýn
Renk dil ýrk ayrýmý yapmayacaksýn
Zulme rýza göstermeyeceksin
Zalime boyun eðmeyeceksin
Adaleti ayakta tutan þahitlerden olacaksýn
Hiç bir þeyi amma hiçbir þeyi
Allah ý sever gibi sevmeyeceksin.

Gel gör ki insan dünyaya hayata,
Ve insanlýða karþý çok umursamaz
Gün olmasýn ki ölüm haberleri gelmesin
Evler yakýlýp yýklýmasýn
Ýnsanlar hunharca katledilmesin
Çocuklar diri diri topraða gömülmesin
Anneler ateþten yürek taþýmasýn.

Hani nerede demokrasi havarileri?
Sözde aydýn müptelasý soytarýlar
Hani nerede adalet savunucusu siyasiler?
Sözde halkým diyen insanlýk düþmanlarý
Hani nerede insan haklarýndan dem vuran
Ne olduðu belirsiz kýrký kýrk yaran
Demogoji laf cambazlarý.

Ne zamandan beri bu kadar umursamaz
Bu kadar vicdansýz oldunuz?
Kalpleriniz ne zamandan beri taþ kesilmiþ
Ne zamandan beri bu kadar rahat uyuyorsunuz?
Dünyanýn heryerinde insanlýk tükenirken
Hani bu dünya size emanetti?

hasan BARAN
Sosyal Medyada Paylaşın: