ola ki
adem oðlu/havva kýzý bayraklaþýyorsa,
susar çocuklar
ve ansýzýn kapanýr perde..
kemanlar, sessizliðin karanlýk yüzüyle karþýlaþtýðýnda
ucuz gülüþler doðdu kendi cenderesinde
sokak arasý acýlý bir bekleyiþte
yalpalandý insanlýk
bir yaný uçsuz bucaksýz hakimiyetin,
kürsüye indirdiði her tokmak sesinde
daðýldý adalet
tam da o vakit
gözleri sokaðýn ucuna takýlmýþ bir anne’yi hatýrlamak,
(üstelik yollar bunca ýslanmýþken)
"zalimin zulmü varsa........." kolaycýlýðýnda
bir kez daha düþtü dile..
hava berrak,
su temiz
ekmek taze
ne tuhaf,
sisli bir akþamdan geçiyorduk oysa..
ansýzýn
bir yýldýz kaydý çok uzaklardan
elleri ben, umudu sen
süzüldük,
çöpten ekmek toplayan bir babanýn dünyasýna
ki adým adým tutuklandýðý çaresizlik,
ayaðýndaki pranga kadar parlak..
dal tomurcuk,
yaprak yeþil
umut her daim mavi
ve hayat çarþý-pazar arasý akýyorken
on bir mayýs patlattýlar göðsümüz içre..
geçtik kýzýl kýyamet ütopya düþlerimizden,
uykumuzdan "sýyrýlýp gelen" on yedi Dilan
ne bayrak tanýdý,
ne þafak
ve memleket damladý yine
öksüz yaralarýmýza..
ola ki
medeniyet hacý-hoca tayfasýnýn küreðine baðlanmýþsa,
haykýrýr çocuklar
ve ansýzýn açýlýr perde..
- ohal’de yaþamak, uzun raylarýn ortasýna terkedilmiþ bir tutkudur. -
miNe güLtepe
15 mayýs 2013