Gülleri derip de gel hepsinde ben kokayým Özlemleri de kandýr girmesin aramýza Her köþe baþýndayým karþýna ben çýkayým Kimse ilaç olmasýn yoklukta yaramýza Unutma ki nefessin çiðerime çektiðim Busemle tutuþturup geçmiþini yaktýðým.
At eski mektuplarý dolaplarda kalmasýn Geçmiþe bir çizgi çek bu tarafa geçmesin Benim olan her þeyi getir kimse almasýn Bensiz açacak çiçek yokluðumda açmasýn Sevda bize yaraþýr yeter çekilen elem Hadi gel gösterelim Aþk’ý görsün bu alem.
Küf kokardý elleri geçmiþte kalanlarýn Kirli sokaklar gibi kirliydi hep yüzleri Temizlenmez kalpleri gönle dert salanlarýn Daha baþtan bellidir çamurdu o özleri Sen dallarýn bülbülü naðmeleri bana çal Sakýn gitme uzaða üþürüm yanýmda kal.
Sensizlik yüreðimde nabýz gibi atýyor Ha durdu ha duracak gelmediðin günlerde Avuç avuç biriken yaþlar bana batýyor Mühür olsun gözümde sevda dolu anlarda Býrakma sakýn beni ben artýk senle doðdum Geçmiþ diye bir þey yok bir kaþýk suda boðdum.
Ayvazým DENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.