Madem misafiriz bu dünya da ;misafir umduğunu değil bulduğunu derler..

Huzur ne psikolojik olarak,ne sosyolojik olarak ve ne de teknik olarak net tanýmlanan bir olgu deðildir. Huzurun nerede olduðu da tarif edilebilmiþ deðil.Bence kuþkunun olmadýðý her bir yerde HUZUR..


Her þeye raðmen saf kalabilmiþ bir yürekte,
Masumiyetle saçlarýmýzý seri verdiðimiz analarýmýzýn dizinde,
Ve hiç kuþkusuz Þefkatle baþýmýzý okþayan o öpülesi ellerinde..
Bakarken dalýp gittiðimiz,adeta içinde eriyip kimyasallaþtýðýmýz
Yarin sevecen gözlerinde...
Emeðimizle hak ettiðimiz ve rahatça paylaþa bildiðimiz ekmeðimizde..
Seher vakti kulaðýmýzdan yüreðimize aký veren
ve o an ,bin bir günaha müptela olduðumuz halde
Kadir-i mutlak olan Allah’a ibadete çaðýran
ezan sesine icabet etmekte...
Yüklüce ödenen sigorta poliçelerinde belki de...
Huzuru kaçýran’ yarýna senet’yapamayýþýmýz sakýn..?
Oysa ölümün de güzelini dilemek
ve hatta ummak dini bir vecibenin ifasýndan öte,
Hayata pozitif baka bilmenin ilk basamaðý olmalý.
Yaþama katýlmalýyýz,yaþamalýyýz..
Çünkü yaþadýklarýmýzla varýz
Ve yaþayacaklarýmýzla var olacaðýz.
Umulur ki;Herkes için sevgi dolu ve huzur içinde
ve savaþsýz bir yaþam olsun..
Aslýnda cevabýný iyi bildiðimiz bir soru bu,
Ama hayat her zaman herkes için cömert deðil...
Madem misafiriz bu dünya da ;
Ehh, misafir umduðunu deðil bulduðunu derler..
Tabii ki aramaktan asla vaz geçmek yok...


SELDA ÝYÝEKMEKÇÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: