MATEM
Dýþarda bir matem havasý var
Evimin içi ise yýkýlýyor gözyaþlarýmla
Heryer çok soðuk üþüyorum sýcacýk odamda
Bu nasýl havadýr, hem üþütüp hem yakýyor
Kýþýn ortasýnda yazý yaþatýyor insana
Bir gök kuþaðý açýyor,birde bakmýþsýn
Karanlýk çöküyor gün ortasýnda
Hep ayný hikaye hep ayný masallar
Ben sýkýldým artýk böyle saçma sapan
Ne olduðu belli belirsiz oyunlardan
Sözsüz konuþmak bu olsa gerek
Ýnsanlar dýþarda ayný telden çalarken
Hep kendilerini kandýrýrken
Odamda ise fýrtýnalar kopuyor gizlice
Yýldýzlar avuçlarýma düþmüþcesine
Beþik yapmýþým kendime çok güzel
Ýki yýldýz arasýnda sallanýp duruyorum
Bir tarafýmda ay bir tarafýmda güneþ
Olduðum yerde dolaþýyorum kainatý
Kalbime saplanan matemlere inat
Ýç içe sarýp bohçalamýþým Dünyayý
Her biri binlerce parçalar halindeler
Biraz ondan biraz bundan koymuþum
Sarmalamýþým sýký sýký herþeyiyle
Matemi bile dost bellemiþim kendime...
Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.