Sustu içimdeki Yorgun yüzündeki Düþtü elindeki Öldü Bir melekti
Sen sen sen giderken Kalbim burada kalýrken Ellerim sessiz soðuk ve suskun öyle dururken Yalnýzlýk gittiðin yoldan bana geri gelirken Gözlerimden yaþ yerine sessiz harfler damlarken
Sen sen sen giderken Ben ben ben kalýrken Ayak seslerinle bütün camlar pencereler inerken Bir veda saçlarýmdan tutup beni yerlerde sürüklerken Yüzümde ne acý ne keder Sana son kez bakarken
Sen sen sen giderken Bir kalp burada kalýrken Bir þehri bir tekmeyle benim üstüme yýkarken
Bir dua dudaklarýndan düþüp paramparça olurken Sen sen sen giderken Ben ben ben kalýrken
Sustu içimdeki Yorgun yüzündeki Düþtü elindeki Öldü Bir melekti
Yaðmur gecenin karanlýðýný gökten söküp atarken Rüzgar vurup bulutlarýna beyaz þimþekler çakarken Uykusundan uyanmýþ çocuklar korkmuþlar aðlarlarken Ýçlerinden biri neden tanrý çok mu üzgün ki derken Göç yollarýnda kuþlar kaybolmuþ ölürlerken Bir deniz kýyýsýnda bir adam hala onu sayýklarken Gökyüzüne açýlmýþ eller birer birer kapanýrken Sen sen sen giderken Bir meleði öldürürken !!
..Veda etmeden gidilmez çocuk. Bu vedadan sayýlmaz çocuk. Bir melek ölürken Böyle sessiz durulmaz Çocuk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
missyou Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.