Bumerang -II-
Þimdi git, ben çoktan kaybettim beni
Göðsüme merhamet ekilince gel!
Evirilip, çevrilip insan olayým.
Ruhunu kaybetmiþ bu boþ bedeni
Sýradan bir kula denk kýlýnca gel!
Þimdi git güzelim, henüz yol yakýn
Duraksamalarýn sýk olunca gel!
Ben baþka bir düþe revan olayým
Arada þöyle bir ardýna bakýn.
Hatýram peþine takýlýnca gel!
Þimdi git, tozpembe deðildir hayat
Gam, keder ruhuna sokulunca gel!
Ki bir tek ben sana derman olayým.
Yükselsin kalbinden derin bir “heyhat”
Umutlarýn bir bir yýkýlýnca gel!
Þimdi git, bu tarla çorak bu sene
Üstüne hububat ekilince gel
Ýlk tohum ve çimen ve sonra tane
Büyüyüp tavlanýp harman olayým
Tüm mahsul ambara týkýlýnca gel!
Þimdi git, yolunu bekleyenler var
Varlýðýn âleme yük olunca gel!
Ben, benden gittiðin zaman olayým.
Orada bedenim olsun ihtiyar
Hasretin ruhumda ak olunca gel!
Þimdi git, vazgeçtim kurban olayým
Dayanmaz yüreðim görmeye seni.
Son bir kez anadan üryan olayým
Sarsýnlar tenime beyaz kefeni
O mutlak tecelli hak olunca gel!
Ýsmail Uysal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.